Economie van Indonesië

Indonesië heeft vele natuurlijke hulpbronnen, waaronder olie, aardgas, tin, koper en goud. Op het gebied van aardgas is Indonesië ‘s werelds op één na grootste exporteur, maar sinds kort is het een netto-importeur van ruwe olie. De belangrijkste landbouwproducten van Indonesië zijn rijst, thee, koffie, specerijen en rubber. De centrale bank van Indonesië is Bank Indonesia 1.

Belangrijke handelspartners van Indonesië zijn Japan, de Verenigde Staten en de omliggende landen Singapore, Maleisië en Australië.

De Indonesische economie leed sterk aan het eind van de jaren ’90, mede als gevolg van de financiële crisis die een groot deel van Azië trof op dat moment. Sindsdien is de economie enigzins gestabiliseerd.

Ondanks dat Indonesië het enige Aziatische lid van de OPEC is, is de productie van brandstoffen in het land aanzienlijk afgenomen door de jaren heen, mede als gevolg van uitgeputte olievelden en het gebrek aan investeringen in nieuwe apparatuur. Hierdoor is Indonesië nu een netto-importeur van olie, ondankt dat het ruwe olie exporteert. Indonesië subsidieerde eerder de brandstofprijzen om deze laag te houden, wat het land 5,5 miljard euro kostte in 2004. De huidige president Susilo Bambang Yudhoyono heeft de opdracht gegeven om in verschillende fases aanzienlijk te besparen op de overheidssubsidie op brandstoffen. Om de economische ontberingen te verlichten, heeft de regering aangeboden om eenmalig subsidies aan gekwalificeerde burgers te geven. De economie ondergaat nu een proces van wederopbouw na de tsunami die in december 2004 plaats vond.